Polski Związek Łowiecki to ogólnokrajowa organizacja zrzeszająca polskich myśliwych i koła łowieckie.

Zarząd Okręgowy Wałbrzych

Łowiectwo

Wałbrzyski Okręg Łowiecki

Wałbrzyski Okręg Łowiecki obejmuje Sudety Środkowe z Górami Kamiennymi, Sowimi, Wałbrzyskimi i Suchymi, z Kotliną Kłodzką otoczoną Górami Stołowymi, częściowo Górami Orlickimi, Górami Bystrzyckimi, masywem Śnieżnika, Górami Bialskimi, Złotymi, oraz Bardzkimi. Obejmuje także Pogórze Sudeckie łącznie z nizinami i wzgórzami na terenie powiatów świdnickiego, dzierżoniowskiego i ząbkowickiego. Okręg Wałbrzyski to obszar ponad 4100 km2 o średniej lesistości dochodzącej do 36 %. W strukturze drzewostanów dominuje świerk, ale znaczny udział mają gatunki liściaste, zwłaszcza buk, dąb, olcha, jawor, wiąz, brzoza. Pod względem wieku lasy Okręgu Wałbrzyskiego cechuje duży udział drzewostanów około 100-letnich (największy pod tym względem wskaźnik w kraju). Na uwagę zasługuje również realizacja w lasach Okręgu przedsięwzięć związanych z przywróceniem w jak najwyższym możliwym stopniu pierwotnego charakteru tych lasów, w tym „Program restytucji jodły”, wprowadzenie unikatowych drzewostanów limbowych. Głównym założeniem obowiązującej w Lasach Państwowych gospodarki jest zachowanie trwałości leśnych ekosystemów w oparciu o ich naturalną odporność, co jest nierozerwalnie związane z ich różnorodnością gatunkową. Wynikającym z tego priorytetem gospodarczym jest przebudowa sztucznych monokultur w mieszane lasy reglowe.

Na ogół bogaty i urozmaicony gatunkowo podszyt w lasach oraz istnienie terenów słabiej zagospodarowanych zapewnia dobre zasoby żerowe oraz warunki osłonowe dla zwierząt. Występują więc na tym terenie stabilne populacje jelenia szlachetnego, sarny, dzika i muflona. Wśród licznych zwierząt drobnych występują: lisy, borsuki, jenoty, zające, kuropatwy, bażanty oraz nielicznie przepiórki i króliki. Na uwagę zasługuje występowanie wyspowe takich unikalnych zwierząt jak nieliczne kozice w masywie Śnieżnika oraz zagrożonych całkowitym wyginięciem cietrzewi i głuszców.
Spośród ptactwa występują jeszcze na terenie Okręgu kaczki, słonki, jarząbki, gęsi na przelotach. Specyfikę i atrakcję Okręgu Wałbrzyskiego stanowią muflony. Zwierzęta te introdukowano w Górach Sowich a w późniejszym okresie w lasach dookoła Książa. Na drodze naturalnej migracji z terenów Czech muflon zasiedlił również w ostatnim trzydziestoleciu Góry Suche i Kamienne. Jakość ślimów muflona występującego na terenie okręgu jest imponująca. Pozyskano tu siedem złoto medalowych, pięć srebrno medalowych i pięć brązowo medalowych muflonów tryków. Mimo, że muflon jest dziką owcą sprowadzoną pierwotnie w Sudety z Korsyki i Sardynii dopiero w 1902 roku, w chwili obecnej został uznany przez leśników i myśliwych za zwierzę nierozłącznie związane z tutejszymi górami i stał się wręcz symbolem Sudeckiej Krainy Łowieckiej a jego ślimy występują w logo tej krainy. Należy wspomnieć również o udanej introdukcji bobra. Obecnie istnieje osiem kolonii z około dwunastu rodzinami. Unikalne wartości przyrodnicze terenów naszego Okręgu spowodowały utworzenie na nim Parku Narodowego Gór Stołowych, parków krajobrazowych : Książańskiego, Gór Sowich, Śnieżnickiego, Sudetów Wałbrzyskich, ośmiu obszarów chronionego krajobrazu, piętnastu rezerwatów przyrody wśród których na szczególną uwagę zasługują: Śnieżnik Kłodzki, Puszcza Śnieżnej Białki, Nowa Morawa, Jaskinia Niedźwiedzia, Torfowiska pod Zieleńcem, Wodospad Wilczki.

Obiektami współtworzącymi biologiczną różnorodność lasów są również enklawy zbiorowisk nieleśnych, jak zarastające nie użytkowane łąki i ekstensywnie użytkowane pastwiska. Tereny zabagnione, nad strumieniami i na wytopiskach opanowane są przez ziołorośla, a niewielkie zbiorniki wodne są siedliskiem flory i fauny wodnej i ziemno-wodnej. Część takich obiektów objęta została ochronnym statusem użytków ekologicznych.

Okręg Wałbrzyski należy do najatrakcyjniejszych pod względem turystyczno-rekreacyjnym regionów kraju. Na tą atrakcyjność obok walorów przyrodniczych składają się liczne zabytki 1000 – letniej historii tych ziem oraz występowanie licznych źródeł wód mineralnych , wokół których rozwinęły się tak znane w kraju uzdrowiska jak: Kudowa Zdrój, Polanica Zdrój, Lądek Zdrój, Szczawno Zdrój i inne.

Z punktu widzenia myśliwych do zabytków kultury materialnej darzonych przez nas szczególnym sentymentem należy położona w głębi lasów odrestaurowana staraniem leśników i myśliwych kapliczka w Karpowie, o której poetka pisała:

„Możesz jeszcze popatrzeć na mgły,
znaleźć ciszę gdy pada
stary kościół w górach
chwilę zostać tu sam, odejść daleko”

Na terenie okręgu z satysfakcją notuje się masowy powrót do tradycji i zwyczajów łowieckich. Większość kół kultywuje tradycyjny ceremoniał łowiecki, coraz powszechniej koła naszej Krainy występują pod swymi sztandarami – w chwili obecnej już 16 kół. Popularyzacji problematyki łowieckiej w społeczności służą okręgowe i lokalne wystawy poświęcone łowiectwu, a nade wszystko organizowane z dużym rozmachem msze hubertowskie dla całego społeczeństwa.

Msze hubertowskie w tradycyjnej myśliwskiej oprawie są możliwe dzięki powstaniu w 1998 r. zespołu sygnalistów myśliwskich „Odgłosy Kniei”, który oprócz mszy hubertowskich uświetnia ważniejsze uroczystości łowieckie. Na bazie coraz większej popularności sygnalistyki myśliwskiej w 2002 roku Okręgowa Rada Łowiecka i Zarząd Okręgowy PZŁ w Wałbrzychu zorganizowały Ogólnopolski Konkurs Sygnalistów „O Róg Wojskiego” oraz I konkurs „O Kryształowy Róg”, który z udziałem około 300 sygnalistów odbył się w Szczawnie Zdroju i Zamku Książ. Od tego czasu konkursy sygnalistów „O Kryształowy Róg” organizowane są corocznie, początkowo w Polanicy a obecnie w Lądku Zdroju oraz w Świdnicy. W ostatnich latach myśliwi Okręgu Wałbrzyskiego zyskali upragniony „własny kąt”, dzięki zakupowi i adaptacji spalonego budynku w Wałbrzychu, położonego w małym, zabytkowym parku w dzielnicy Sobięcin. Wielką i nie przecenioną zasługę w tej mierze należy przypisać ówczesnemu, wieloletniemu (przez 4 kadencje) Prezesowi Rady Łowieckiej – Kol. Michałowi Opielewiczowi. Nie dość, że „wypatrzył” ten budynek – ruinę to potrafił zarazić optymizmem co do jego odbudowy pozostałych członków Rady i innych działaczy łowieckich naszego terenu. Prace w budynku nie zostały jeszcze definitywnie zakończone, ale już w tej chwili pełni wiele pożytecznych dla naszego Wałbrzyskiego Okręgu Łowieckiego funkcji i w niedługim czasie uzyska zamierzoną rangę „Sudeckiego Ośrodka Tradycji i Kultury Łowieckiej”.